TRASA 2 - Z GŁOGÓWKA DO MOSZNEJ

Łatwa trasa, dzięki której poznamy sporo ciekawych atrakcji gminy Głogówek, a także odwiedzimy spektakularny kompleks pałacowo-parkowy w Mosznej. To nie jedyny pałac, który mijamy podczas naszej wycieczki. Kolejny czeka nas w sąsiednich Kujawach. Miłośnikom zabytków z pewnością spodobają się także: sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej w Mochowie, kaplica na Glinianej Górce czy kościół w Wierzchu. Ci, którzy wolą naturę, z pewnością docenią łagodnie pofalowane krajobrazy w okolicach Głogówka, bujny Las Czartowicki tuż przed Moszną czy dolinę Osobłogi, którą przejedziemy na końcu wycieczki. W połowie trasy znajduje się skrót z Golczowic do Zawady, dzięki któremu długość przejazdu zmniejszy się do 25,1 km, co stanowi dobry dystans dla początkujących rowerzystów, seniorów i rodzin z dziećmi.

Link do mapy trasy

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1wRW_a7poXZzpC6KgcjyOttEDkyEWZT4&usp=sharing

Charakterystyka trasy

Profil trasy

Pliki gpx spakowane do formatu zip, do pobrania

• Z Głogówka do Mosznej
• Skrót - Golczowice

Pliki gpx do pobrania

• Z Głogówka do Mosznej
• Skrót - Golczowice

Aby pobrać/zapisać plik na swoim urządzeniu, kliknij prawym przyciskiem na link i wybierz opcję "Zapisz element docelowy jako"

Skrócony przebieg trasy

GŁOGÓWEK (ul. Mickiewicza – ul. Skargi – ul. Piastowska) • MOCHÓW (sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej) • DZIERŻYSŁAWICE • WIERZCH • MIONÓW • GOLCZOWICE • CZARTOWICE • NOWA WIEŚ PRUDNICKA • LAS CZARTOWICKI • URSZULANOWICE • MOSZNA (ul. Powstańców Śląskich – ul. Zamkowa – pałac – ul. Wiejska – ul. Prudnicka) • ZIELINA • KUJAWY • WAWRZYŃCOWICE • ZAWADA • BUT • KIERPIEŃ • LEŚNIK • GŁOGÓWEK (ul. Pasternik – ul. Kościuszki – ul. Mickiewicza)

Szczegółowy przebieg trasy

0,0 km • Głogówek - Moszna

Długość odcinka – 22,0 km

Wycieczkę rozpoczynamy na parkingu przy ul. Mickiewicza nieopodal centralnego ronda w Głogówku. Na rondzie skręcamy w prawo i początkowo poruszamy się przez miasto drogą krajową nr 40 w kierunku Prudnika. Droga zatacza szeroki łuk, okrążając położoną na wzniesieniu najstarszą część miasta. Kiedy skończy się zwarta zabudowa, wjeżdżamy na ciąg pieszo rowerowy, którym jedziemy do Mochowa. Tu na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i na rozwidleniu dróg znów w lewo, zmierzając w stronę sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej i klasztoru Paulinów. Przy sanktuarium skręcamy w prawo i króciutką drogą szutrową biegnącą obok kapliczki stojącej pomiędzy drzewami docieramy do asfaltowej szosy, gdzie skręcamy w lewo. Po chwili dojeżdżamy do Dzierżysławic. Na początku miejscowości warto odbić w prawo, na polną drogę, która 1,5 km dalej dociera do malowniczo położonej kaplicy na Glinianej Górce (powrót na trasę tą samą drogą). W centrum Dzierżysławic, przy kapliczce św. Antoniego skręcamy w prawo i po chwili wyjeżdżamy na otwarte pole, gdzie skręcamy w prawo na poprzeczną drogę gruntową i od razu w lewo, jadąc dalej wygodną drogą szutrową w kierunku północno-zachodnim. Po 3 km docieramy do miejscowości Wierzch, przed którą przecinamy ostrożnie ruchliwą drogę krajową nr 40. Zaraz za nią dojeżdżamy do poprzecznej ulicy i skręcamy w lewo. Na skrzyżowaniu 200 m dalej, tuż za kapliczką skręcamy w prawo i dojeżdżamy do rozwidlenia dróg przy skwerze z zegarem słonecznym. Wybieramy drogę po prawej jego stronie i po chwili mijamy kościół św. Wawrzyńca ze strzelistą wieżą. Zaraz za nim opuszczamy Wierzch i jedziemy 2 km pustą zazwyczaj droga asfaltową do Mionowa. Wjeżdżamy do niego od strony przysiółka Hojnowice, docierając do skrzyżowania z poprzeczną drogą, na którym skręcamy w lewo. Na następnym skrzyżowaniu jedziemy prosto do centrum wsi. Tu na skrzyżowaniu skręcamy w prawo, a na następnym skrzyżowaniu w lewo i opuszczamy Mionów. Kilkaset metrów dalej mijamy kameralny staw z terenami rekreacyjnymi. Po pewnej chwili docieramy do przysiółka Golczowice należącego do wsi Zawada. Tu możemy skrócić naszą wycieczkę do 25,1 km skręcając za kościołem w druga drogę w prawo prowadzącą do centrum Zawady, gdzie wracamy na trasę główną i drogę powrotną do Głogówka.

Zgodnie z trasą główną w Golczowicach za kościołem skręcamy w lewo i trzymając się asfaltowej, rzadko uczęszczanej szosy, jedziemy przez Czartowice do Nowej Wsi Prudnickiej. Tu skręcamy w prawo, wjeżdżając na oznaczony na zielono szlak rowerowy 262Z, który doprowadzi nas do Mosznej. Za Nową Wsią Prudnicką wjeżdżamy do Czartowickiego Lasu, pośrodku którego mijamy niewielkie Urszulanowice. Zaraz za lasem wjeżdżamy do Mosznej, przecinamy dość ruchliwą drogę wojewódzką nr 409 i ul. Zamkową dojeżdżamy do zespołu pałacowo-parkowego.

22,0 km • Moszna - Głogówek

Długość odcinka – 19,7 km

Z pałacu w Mosznej jedziemy dalej ul. Wiejską, skręcając uprzednio w lewo tuż za przyzamkowym stawem Kałużnik. Dojeżdżamy do drogi wojewódzkiej 409 i skręcamy w lewo, wjeżdżając na ciąg pieszo-rowerowy prowadzący nas do Zieliny i dalej do Kujaw. W Kujawach za pałacem i kościołem skręcamy w prawo, w ul. Głogowską, zgodnie z drogowskazem kierującym nas do Głogówka. Na rozwidleniu dróg za torami kolejowymi jedziemy prosto. Po pewnej chwili mijamy Wawrzyńcowice, za którymi na rozwidleniu dróg jedziemy w lewo, docierając do Zawady. Przejeżdżamy przez środek miejscowości i skręcamy w lewo przy boisku. Półtora kilometra dalej docieramy do przysiółka But i skręcamy w prawo, jadąc jego główną ulicą. Na końcu zabudowań skręcamy w prawo, na drogę gruntową biegnącą w kierunku południowym. Na następnym skrzyżowaniu polnych dróg skręcamy w lewo, 300 m dalej w prawo i zaraz potem znów w lewo. Dwa kilometry dalej dojeżdżamy do Kierpnia i skręcamy w prawo. Jedziemy wzdłuż jednej z odnóg Osobłogi do położonego nieopodal Leśnika. Na końcu miejscowości skręcamy w lewo i przejeżdżamy mostkiem przez odnogę Osobłogi. Zaraz za nią skręcamy w prawo i 1,5 km dalej przecinamy główne koryto rzeki. Po chwili wjeżdżamy do Głogówka ulicą Pasternik. Mijamy park miejski, zamek Oppersdorffów, Bramę Zamkową i ul. Kościuszki docieramy na metę wycieczki przy ul. Mickiewicza.

GŁOGÓWEK

Jedno z najpiękniejszych i najstarszych miast woj. opolskiego położone w jego południowej części, w powiecie prudnickim. Głogówek liczy ponad 5 tys. mieszkańców i jest siedzibą gminy. Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się już w czasach piastowskich, a najstarszy ślad w dokumentach pochodzi z 1076 roku. W latach 1283 – 1313 miasto było siedzibą księcia Bolka I Opolskiego, a w wiekach późniejszych przechodziło we władanie kolejnych książąt opolskich. Miasto pełne jest zabytków, a najcenniejszym z nich jest zamek Oppersdorffów, z którym związany jest najważniejsze wydarzenie w historii miasta. Podczas potopu szwedzkiego w Głogówku i okolicach przebywał król Jan Kazimierz wraz z całym dworem, który był bardziej liczny niż ludność miasta. U podnóża zamku rozciąga się rozległy park pełen starych drzew – ulubione miejsce spacerów mieszkańców Głogówka. Z pozostałych zabytków warto wymienić także głogóweckie kościoły – kolegiatę św. Bartłomieja, kościół i klasztor Franciszkanów oraz wykonany z tzw. muru pruskiego kościół cmentarny. Nieopodal zamku stoi zabytkowa kaplica „Boży Grób”. Dobrze zachowała się tutejsza starówka z położonym centralnie rynkiem i zabytkowym ratuszem. Otaczają ją częściowo zachowane mury obronne z XIV-XVI wieku z basztą więzienno-strzelniczą z 1595 r. W obrębie dawnych murów miejskich znajduje się sporo godnych uwagi zabytkowych kamienic. Warto również zobaczyć dawną synagogę i cmentarz żydowski – pamiątki bogatej i wielokulturowej historii miasta.

GŁOGÓWEK, ZAMEK OPPERSDORFFÓW

Renesansowy zamek znajduje się w zachodniej części miasta, nad doliną Osobłogi. Jest on jednym z największych i najważniejszych zamków Opolszczyzny. Dokładna data jego powstania nie jest znana. Został on zbudowany po 1562 r. jako rezydencja barona Jana Oppersdorffa, który wydzierżawił wówczas miasto od opolskich Piastów. Z prac archeologicznych wiadomo, że w miejscu zamku istniała wcześniej piastowska warownia z przełomu XIII i XIV wieku. Kolejny właściciel, Jan Jerzy II Oppersdorff dobudował cztery wieże, nadał budowli charakter obronny i wzniósł basztę strażniczo-więzienną zamykającą centrum miasta od północy. Rozbudowę kontynuował jego syn, Jan Jerzy III, któremu zawdzięczamy budowę wschodniego skrzydła, tzw. „zamku dolnego”, który zamknął obiekt, tworząc nieregularny czworobok. Zamek pozostał w rękach Oppersdorffów aż do 1945 roku. W jego wnętrzu znajdowała się słynna biblioteka, w której zgromadzono 13 tys. woluminów. Jej zbiory uchodziły za najbogatsze na Śląsku. Obecnie ich losy nie są znane. Zamek przeszedł niedawno kompleksową renowację elewacji, stając się ozdobą miasta. W nocy podświetlony jest piękną iluminacją. Wnętrza nie są udostępnione do zwiedzania. Od zachodniej strony do obiektu przylega rozległy park miejski.

Głógówek Zamek Oppersdorffów

GŁOGÓWEK, BASZTA STRAŻNICZO-WIĘZIENNA

Baszta została wzniesiona w 1595 r. przez drugiego właściciela głogóweckiego zamku, Jana Jerzego II Oppersdorffa. Jest ona najważniejszą zachowaną częścią fortyfikacji miejskich. Można tu wynająć przewodnika, który oprowadzi nas po Głogówku i opowie o jego bogatej historii.

GŁOGÓWEK, WIEŻA WODNA

Wieża wodna znajduje się w południowej części miasta obok cmentarza miejskiego. Zbudowana została w 1597 r. z inicjatywy Jana Jerzego II Oppersdorffa. Zastosowano w niej najnowocześniejsze zdobycze techniki ówczesnej epoki. Pozwoliły one pobierać wodę z pobliskiej Osobłogi i systemem drewnianych rur kierować ją do studni umieszczonych na Rynku oraz przy ul. Zamkowej. Wieża zaopatrywała mieszkańców Głogówka w wodę przez ponad 300 lat.

GŁOGÓWEK, RYNEK I RATUSZ

Sercem najstarszej części Głogówka i całego miasta jest czworoboczny rynek. Rozchodzą się z niego promieniście trzy drogi prowadzące do dawnych przedmieść oraz sieć krótkich, gęsto rozłożonych uliczek. W rynku zachowało się sporo zabytkowych kamieniczek, głównie barokowych. Jedną z najbardziej okazałych jest bogato zdobiony sztukaterią tzw. „dom Sebastiniego” (kamienica nr 25). Mieszkał w nim morawski malarz Franciszek Sebastini – autor pięknych fresków w obu głogóweckich kościołach oraz w kaplicy zamkowej. Pośrodku rynku stoi renesansowy ratusz z 1608 r. z wyróżniającą się w panoramie miasta ośmioboczną wieżą. Na południowych narożach budynku znajdują się dwie kamienne rzeźby z 1774 r. autorstwa Jana Schuberta. Przedstawiają one św. Floriana i św. Jana Nepomucena. Najokazalszym pomieszczeniem ratusza jest sala posiedzeń z kolebkowym sklepieniem, zdobiona siedmioma oryginalnymi freskami z 1942 r. przedstawiającymi najważniejsze wydarzenia z historii miasta. Ich autorem jest wrocławski malarz Albert Helm. Po północnej stronie ratusza stoi strzelista kolumna maryjna przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem. Jej autor pozostaje nieznany. Powstała ok. 1677 r. i jest jednym z najstarszych tego typu obiektów na Śląsku. W czasach nazistowskich Niemiec kolumna została zdemontowana i przeniesiona do Wrocławia, gdzie zaginęła. Odnaleziono ją dopiero w 1968 r. we wrocławskiej parafii Sobótka.

Głógówek Rynek

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA APOSTOŁA

Jeden z dwóch największych kościołów Głogówka może poszczycić się świetnie zachowanym i wyjątkowo bogato zdobionym wnętrzem, dzięki któremu śmiało zaliczyć go można do najpiękniejszych polskich zabytków sakralnych. Jego wystrój jest dziełem malarza Sebastiniego oraz rzeźbiarza Schuberta i powstał w II połowie XVIII wieku. Sama świątynia wzniesiona została już w XIII wieku, jednak na skutek licznych pożarów i zniszczeń była wielokrotnie przebudowywana i modernizowana. Po tym jak przybrała kształt nadany jej w latach 70. XVIII w., zachowała go do dziś. Nie sposób wymienić wszystkich wartościowych dzieł sztuki sakralnej zdobiących wnętrze kościoła św. Bartłomieja. Na szczególną uwagę zasługuje jednak zamykająca prezbiterium dwukondygnacyjna nadbudowa chrzcielnicy z sylwetkami Adama i Ewy opierającymi się o kulę ziemską. Do północnej ściany prezbiterium przylega XVII-wieczna kaplica Oppersdorffów. Spoczywa w niej wielu przedstawicieli tego znamienitego śląskiego rodu, a najważniejszym jego elementem jest marmurowo-alabastrowe epitafium Jerzego III, pierwszego ordynata rodu.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW

Panorama Głogówka

Drugi z największych głogóweckich kościołów wraz z przylegającym do niego kompleksem klasztornym powstał również w XIII wieku. Jego dzieje są nieco podobne do losów kościoła św. Bartłomieja. W 1765 r. uległ on pożarowi, który doszczętnie go zniszczył. Jego modernizację zlecono, podobnie jak w przypadku drugiej świątyni, malarzowi Franciszkowi Sebastiniemu oraz rzeźbiarzowi Józefowi Schubertowi. Kościół Franciszkanów jest ewenementem na skalę kraju, jako że zawiera w sobie drugi kościół. To tzw. domek loretański z 1630 r., który pierwotnie znajdował się poza murami świątyni. Podczas przebudowy po zniszczeniach dokonanych podczas wojny 30-letniej kaplicę włączono w obręb kościoła głównego. Na szczególną uwagę zasługuje umieszczony w jednej z wież kościoła Dzwon Ósmej Godziny ufundowany przez Jerzego III Oppersdorffa podczas epidemii dżumy, która zdziesiątkowała mieszkańców miasta. W 1942 r. został on zdemontowany i wywieziony przez hitlerowców. Miał być przetopiony na cele zbrojeniowe. Na szczęście nie doszło do tego i w 2001 r. dzwon powrócił na swoje pierwotne miejsce.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA

Kościół św. Mikołaja stoi przy trasie wylotowej do Prudnika. Zbudowany został w 1773 r. przez Henryka Ferdynanda Oppersdorffa. Jego wnętrze cechuje skromność i brak przepychu. Warto w nim jednak zwrócić uwagę na dwa elementy. Pierwszy to jedyny sygnowany przez Sebastiniego obraz na płótnie przedstawiający św. Mikołaja. Drugi to niezwykły 12-ramienny żyrandol-pająk, zwieńczony dwugłowym, habsburskim orłem.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ CMENTARNY ŚW. KRZYŻA

Kościół cmentarny odróżnia się od pozostałych świątyń Głogówka. Jego szachulcowa konstrukcja to tzw. mur pruski z widocznym na zewnątrz drewnianym szkieletem budowli. Ufundowała go w 1705 r. głogówecka mieszczanka Anna Pietruszka. Świątynia posiada podwójne zadaszenie kryte gontem. Oprócz właściwego dachu, jest jeszcze drugi, znajdujący się w połowie korpusu kościoła, co stanowi charakterystyczny element dekoracyjny. W jego podcieniach umieszczono malowane na drewnie stacje drogi krzyżowej. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na polichromowane, drewniane rzeźby przedstawiające ukrzyżowanego Chrystusa, Matkę Boską Bolesną, św. Jana oraz pietę wzorowaną na dziele Michała Anioła.

GŁOGÓWEK, KAPLICA BOŻY GRÓB

Stojąca przy ul. Zamkowej kaplica to replika Grobu Pańskiego z Jerozolimy ufundowana przez Jerzego III Oppersdorffa w 1634 roku. To jedna z trzech kaplic grobu Chrystusa w Polsce wchodzących w skład większych zespołów (pozostałe znajdują się w Żaganiu i Potępie). Obiekt był trzykrotnie restaurowany po zniszczeniach spowodowanych pożarami, przez co jego obecny wygląd znacznie różni się od jerozolimskiego oryginału.

GŁOGÓWEK, DAWNA OBERŻA

Naprzeciw bramy zamkowej, na początku ul. Pasternik znajduje się zabytkowy budynek wzniesiony w 1765 roku, zwany potocznie oberżą. Utrzymany jest w stylu barokowym. Prawdopodobnie tutaj znajdowała się jedna z pierwszych głogóweckich restauracji.

MOCHÓW, SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ I KLASZTOR PAULINÓW

Sanktuarium w Mochowie to drugie po głogóweckim zamku miejsce związane z pobytem króla Jana Kazimierza w Głogówku. Król ponoć regularnie odwiedzał je, modląc się w nim o ratunek dla kraju podczas szwedzkiego potopu. W skład sanktuarium wchodzi kościół połączony z budynkiem klasztornym. Obie budowle zostały ufundowane w 1388 r. przez księcia Władysława Opolczyka, który po zbudowaniu podarował obiekt paulinom. Kościół znany jest jako miejsce, w którym znajduje się prawdopodobnie pierwsza wykonana kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Podczas najazdu husytów w 1428 r. klasztor został spalony, a wszyscy zakonnicy zabici. Odbudowano go w 1578 r., a w 1668 r. dokonano jego ostatecznej przebudowy.

MOCHÓW, IZBA TRADYCJI

Naprzeciw sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej znajduje się odnowiona dawna stodoła wiejska, obok której powstała izba tradycji. Zobaczyć w niej można liczne pamiątki historyczne pozyskane od mieszkańców, a także noże z krzemienia, szczątki kości dinozaura czy pozostałości skalne z epoki kredy. Przy izbie znajduje się plac zabaw z wiatą turystyczną, miejsce na grill oraz boisko.

GLINIANA GÓRKA

Kameralny kościółek na Glinianej Górce stoi przy trasie do Prudnika, ok. 3 km od Głogówka. Pierwszą kaplicę zbudowano tu w 1638 r., aby upamiętnić przejście głogóweckich protestantów na katolicyzm. Obecna budowla powstała w 1779 r. dzięki Henrykowi Ferdynandowi Oppersdorffowi. We wnętrzu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zwany też Matką Boską Wspomożenia Wiernych. Co roku w maju mieszkańcy Głogówka upamiętniają za pomocą procesji historyczne pojednanie religijne, które było przyczynkiem do zbudowania kaplicy.

DZIERŻYSŁAWICE

Nazwa wioski nawiązuje do barwnych podań ludowych opisujących szlachetność jej mieszkańców, którą często się szczycili. Pochodzi ona od słów „dzierżyć słowo” czyli „dotrzymywać słowa”. Pierwsze wzmianki o Dzierżysławicach pojawiły się już w 1321 roku. Kolejne z 1390 r. mówią o miejscowym sołtysie i grzywnie, którą nałożył na niego biskup wrocławski pod karą klątwy kościelnej. W centrum wioski warto zwrócić uwagę na zabytkową kapliczkę z XIX wieku. Postawiono ją prawdopodobnie w miejscu nie istniejącego już kościoła.
W Dzierżysławicach mają swój początek spływy kajakowe do Kierpnia, które organizowane są przy pozwalającym na to poziomie rzeki Osobłogi.

Dzierżysławice

WIERZCH

Wieś położona jest w zachodniej części gminy Głogówek, przy trasie do Prudnika. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1217 roku, kiedy nazywała się Virk, czyli wzgórze, wzniesienie, szczyt, co doskonale określa jej położenie. Wierzch może poszczycić się dobrze zachowanym układem ruralistycznym wsi oraz kilkoma zabytkami: kaplicą, dwoma mniejszymi kapliczkami, kilkoma starymi domami mieszkalnymi, dawną gospodą oraz plebanią. Najważniejszym zabytkiem miejscowości jest kościół św. Wawrzyńca z wysoka wieżą dominującą w krajobrazie miejscowości. Ciekawostką jest ustawiony z inicjatywy mieszkańców w centrum wsi zegar słoneczny zdobiący niewielki skwer z wiatą turystyczną. Podobne zegary, lecz z tradycyjnymi wskazówkami znajdują się na ścianie budynku gospodarczego stojącego obok kościelnej plebanii.

Wierzch

WIERZCH, KOŚCIÓŁ ŚW. WAWRZYŃCA

Kościół św. Wawrzyńca został wybudowany w latach 1899 – 1900 według projektu Ludwiga Schneidera. Przy budowie wykorzystano wieżę dawnej świątyni z XVI wieku. Uchodzi ona za jedną z najwyższych w okolicy. We wnętrzu kościoła podziwiać można namalowany na desce obraz Matki Boskiej z XVI wieku. Na murze zewnętrznym kościoła znajduje się sześć renesansowych płyt nagrobnych oraz kartusze herbowe Odrowążów. Obok kościoła znajduje się zabytkowa plebania ze stodołą, na ścianie której zamontowane zostały dwa zegary, utrzymane w identycznym stylu, co zegar słoneczny ustawiony w centrum wsi.

MIONÓW

Historia miejscowości sięga czasów słowiańskich. Jej nazwa w ówczesnym języku oznaczała „umiłowany”. Pierwsze wzmianki o Mionowie pojawiły się w 1217 roku. W wiosce i jej okolicach znajdują się liczne stanowiska archeologiczne z epoki neolitu i średniowiecza. Podczas wykopalisk prowadzonych w dawnej osadzie z III w.  znaleziono m.in. monetę cesarza Antonina Piusa oraz ślady produkcji hutniczej w postaci pieców dymarkowych z III – IV wieku p.n.e.

Mionów

MOSZNA, ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Pałac w Mosznej to prawdziwa ikona pośród wszystkich tego typu obiektów Opolszczyzny i jeden z najbardziej znanych i zjawiskowych pałaców Śląska. Zespół pałacowo-parkowy w Mosznej powstał w 1866 r. jako siedziba rodowa hrabiego Franza Huberta von Thiele-Wincklera. Jego budowa trwała tak krótko, że wzbudzało to powszechne zdumienie wśród europejskiej arystokracji tamtych czasów. Wedle legendy tuż po jego ukończeniu do zamku przybył cesarz Wilhelm II i oniemiały zapytał właściciela, jak udało mu się w tak szybkim tempie zbudować tak okazałą siedzibę. Ten żartobliwie odparł, że to dzięki pomocy diabła. Odpowiedź ta odbiła się szerokim echem wśród okolicznej ludności. Plotki mówiące, że wyjątkowe powodzenie oraz bogactwo von Thiele-Wincklerów jest efektem paktu z diabłem, krążyły od dawna. Przekorny hrabia na skutek tych plotek postanowił postawić diabłu pomnik, który stał przy pałacu jeszcze do II wojny światowej. Eklektyczna forma pałacu posiadającego 99 wież i 365 pomieszczeń, świadczy o dużej wyobraźni architektów. Dzięki fantazyjnej architekturze budowla często zwana jest „śląskim Disneylandem”. Pałac składa się z trzech części: centralnej, neobarokowej i dwóch bocznych, z których jedna ma charakter neogotycki. Spośród wszystkich jego pomieszczeń warto szczególnie wyróżnić m.in: bibliotekę, salę balową, oranżerię pełną roślin oraz kaplicę, w której odbywają się koncerty muzyki klasycznej i inne wydarzenia kulturalne. Wnętrza można zwiedzać z przewodnikiem. Do Mosznej szczególnie warto przyjechać na przełomie kwietnia i maja, podczas Muzycznego Święta Kwitnących Azalii. Park wygląda wtedy zjawiskowo, bo oprócz azalii kwitną również rododendrony. Centralna oś pałacowego parku zaczyna się posągami dwóch gladiatorów, przy głównej drodze przez wioskę. Dalej biegnie lipową aleją między parkurami do jazdy konnej w stronę pałacu. Sercem drugiej, reprezentacyjnej części parku jest fontanna i długa aleja otoczona kanałami z malowniczymi mostkami. Na prawo, za mostkiem w stylu chińskim, znajduje się Wyspa Wielkanocna. Z kolei w głębi parku po lewej stronie staw, po którym kiedyś pływano łódkami. Na końcu alei stał dawniej pomnik inicjatora budowy zamku – hrabiego Franza Huberta. Dziś pozostał jedynie cokół. Na polanie za nim znajduje się niewielki cmentarz rodzinny. Obecnie w pałacu funkcjonuje hotel i restauracja. Tuż obok działa także popularna stadnina koni, a na terenie kompleksu znajdują się pastwiska oraz parkury, na których rozgrywane są zawody hippiczne. Wstęp na teren kompleksu jest płatny.

Moszna

MOSZNA, MUZEUM ROBOTÓW

Niezwykła galeria znajdująca się przy drodze dojazdowej do pałacu została założona przez Stanisława Kucharskiego – pasjonata robotyki. Tworzy on ze złomu autorskie figury robotów znanych z filmów SF lub nimi inspirowanych. Efekty bywają zdumiewające i przyciągają coraz większe rzesze odwiedzających. Zobaczyć tu można choćby postacie z „Gwiezdnych Wojen” czy Minionki.

KUJAWY, PAŁAC

Pałac w Kujawach zbudowany został po 1900 roku i również należał do rodziny von Thiele-Wincklerów. Tutaj mieścił się główny zarząd rodzinnego majątku. Pałac jest w stosunkowo dobrym stanie, lecz nie jest zagospodarowany ani udostępniony do zwiedzania. Jest za to dobrze widoczny z głównej drogi przebiegającej przez Kujawy.

KUJAWY, KOŚCIÓŁ PW. TRÓJCY ŚWIĘTEJ

Kościół w Kujawach zbudowano w XVI w. z kamienia, który obecnie pokryty jest tynkiem. W świątyni znajdują się liczne zabytkowe przedmioty liturgiczne, m.in. ciekawe brązowe lichtarze. W jej wnętrzu warto zwrócić szczególną uwagę na późnobarokowy ołtarz główny z II połowy XVIII w. oraz renesansową ambonę pochodzącą z końca XVI wieku. Dużą osobliwością jest przechowywany w kościele rejestr małżeństw spisany w języku polskim i niemieckim, w którym najstarsze wpisy pochodzą z XVI wieku.

ZAWADA

Miejscowość położona w północnej części gminy Głogówek, do której należą cztery otaczające ją przysiółki: But, Sysłów, Mucków oraz Golczowice. Na szczególną uwagę zasługuje zabytkowa kapliczka stojąca w centrum Zawady oraz stanowisko archeologiczne w Golczowicach. Podczas wykopalisk znaleziono tu rozległe fragmenty osady garncarskiej oraz olbrzymią ilość odpadów i półfabrykatów naczyń glinianych.

KIERPIEŃ

Wieś położona w północnej części gminy Głogówek. Przez jej środek przepływa jedna z odnóg rzeki Osobłogi, która wraz z nadbrzeżnymi łąkami tworzy rozległą enklawę zieleni. Nazwa wsi pochodzi od łacińskiego słowa carpio oznaczającego staw dla karpi. Wzięła się stąd, że wylewająca często na okoliczne pola Osobłoga w niżej położonych miejscach tworzyła stawy pełne ryb. Pierwsze wzmianki o Kierpniu pochodzą z XIII wieku. Dowiadujemy się z nich, że wieś od 1274 r. należała do cystersów z Lubiąża. Według ustnych przekazów pierwszym mieszkańcem i założycielem wioski był przodek właścicieli gospody „Rybasz”, która stała w Kierpniu jeszcze przed II wojną światową. Najstarszym i najciekawszym budynkiem w wiosce jest kościół pw. Narodzin Najświętszej Marii Panny. Obecna świątynia pochodzi z XVI w., kiedy to tutejsza parafia należała do franciszkanów z Głogówka. 

Kierpień

LEŚNIK

Wieś położona na północ od Głogówka, nieopodal rzeki Osobłogi płynącej przy granicy administracyjnej miejscowości. Pierwsze wzmianki o Leśniku pochodzą z 1217 roku. W 1388 r. wieś została podarowana przez księcia Władysława Opolczyka sprowadzonym przez niego do pobliskiego Mochowa paulinom. Do początków XX wieku we wsi funkcjonowały gorzelnia i młyn wodny. Obecnie w Leśniku warto zwrócić uwagę na dwie zabytkowe kapliczki. Pierwsza poświęcona jest św. Urbanowi, druga zaś postawiona została na pamiątkę wygaśnięcia zarazy, która dotknęła mieszkańców w 1649 roku. Oprócz kapliczek w wiosce stoją też cztery krzyże: z 1899, 1906, 1913 i 1954 roku.

Leśnik

Przebieg trasy, opisy, zdjęcia i mapa:
Przemysław Supernak, SuperGlob

• Powrót do listy