TRASA 4 - Z GŁOGÓWKA DO GŁUBCZYC

Trasa o średniej długości prowadząca w całości asfaltowymi drogami o niewielkim ruchu samochodowym. Krótkie odcinki terenowe pojawiają się jedynie w wariantach dodatkowych trasy. Podczas wycieczki przyda się dobra kondycja, gdyż czeka nas sporo wymagających wysiłku podjazdów. Nagrodą będą piękne widoki wzgórz wokół Głubczyc oraz pełna panorama Gór Opawskich widoczna praktycznie na całej trasie. Po drodze czeka nas sporo zabytków. To nie tylko stare kościoły czy pałace, ale także zabytki techniczne, jak stacja kolejowa w Racławicach czy mosty i wiadukty kolejowe w okolicach tej samej miejscowości. Trasa posiada dwa warianty dodatkowe, nieznacznie wydłużające wycieczkę. Pierwszy to objazd przez ciekawą historycznie i obfitą w zabytki miejscowość Grobniki pod Głubczycami. Drugi to objazd przez malowniczo położoną wioskę Królowe, w której ukrywał się jeden z dowódców powojennego podziemia antykomunistycznego major Zygmunt Szendzielarz zwany Łupaszką.

Link do mapy trasy

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1wRW_a7poXZzpC6KgcjyOttEDkyEWZT4&usp=sharing

Charakterystyka trasy

Profil trasy

Pliki gpx spakowane do formatu zip, do pobrania

• Z Głogówka do Głubczyc

Pliki gpx do pobrania

• Z Głogówka do Głubczyc

Aby pobrać/zapisać plik na swoim urządzeniu, kliknij prawym przyciskiem na link i wybierz opcję "Zapisz element docelowy jako"

Skrócony przebieg trasy

GŁOGÓWEK (ul. Mickiewicza – ul. Skargi – ul. Piastowska) • MOCHÓW (sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej) • DZIERŻYSŁAWICE • RACŁAWICE ŚLĄSKIE (ul. Zwycięstwa – ul. Głubczycka) • KLISINO • POMORZOWICE • POMORZOWICZKI • SŁAWOSZÓW • TARNKOWA • GŁUBCZYCE (las Marysieńka – aleja lipowa – ul. Jana III Sobieskiego – ul. Jana Pawła II – Rynek – ul. Jana Pawła II – ul. Sienkiewicza – ul. Grunwaldzka) • ZAWISZYCE • LISIĘCICE (ul. Głubczycka – ul. Myśliwska) • CIESZNÓW • KAZIMIERZ • GŁOGOWIEC • GŁOGÓWEK (ul. Głubczycka – ul. Konopnickiej – centrum handlowe – ul. Skargi – ul. Mickiewicza)

Szczegółowy przebieg trasy

0,0 km • Głogówek - Głubczyce

Długość odcinka – 28,7 km

Cała pierwsza część trasy, aż do Głubczyc prowadzi oznakowanym na niebiesko szlakiem rowerowym 34N.  Wycieczkę rozpoczynamy na parkingu przy ul. Mickiewicza, nieopodal centralnego ronda w Głogówku. Na rondzie skręcamy w prawo i początkowo poruszamy się przez miasto drogą krajową nr 40 w kierunku Prudnika. Droga zatacza szeroki łuk, okrążając położoną na wzniesieniu najstarszą część miasta. Kiedy skończy się zwarta zabudowa, wjeżdżamy na ciąg pieszo rowerowy, którym jedziemy do Mochowa. Tu na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i na rozwidleniu dróg znów w lewo, zmierzając w stronę sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej i klasztoru Paulinów. Przy sanktuarium skręcamy w prawo i króciutką drogą szutrową biegnącą obok kapliczki stojącej pomiędzy drzewami docieramy do asfaltowej szosy, gdzie skręcamy w lewo. Po chwili dojeżdżamy do Dzierżysławic. Na początku miejscowości warto odbić w prawo, na polną drogę, która 1,5 km dalej dociera do malowniczo położonej kaplicy na Glinianej Górce (powrót na trasę tą samą drogą). Z Dzierżysławic jedziemy dalej prosto do Racławic Śląskich. W połowie drogi przejeżdżamy pod zabytkowym wiaduktem linii kolejowej Prudnik – Kędzierzyn-Koźle. W Racławicach warto zobaczyć m.in. zabytkowy kościół Wniebowzięcia NMP, położoną poza trasą zabytkową stację kolejową oraz inne zabytki kolejowe – wiadukty i mosty.

Tuż przed kościołem w Racławicach Śląskich skręcamy w lewo, na niezbyt ruchliwą drogę wojewódzką nr 417. Jedziemy nią do Klisina, w którym warto zwrócić uwagę na zabytkowy pałac oraz znajdujący się w centrum wsi kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Na pierwszym skrzyżowaniu w wiosce skręcamy ostro w prawo, na drogę do Pomorzowic. Tuż przed tą miejscowością przejeżdżamy pod zabytkowym wiaduktem nieczynnej linii kolejowej z Głubczyc do Racławic Śląskich. Pomorzowice przejeżdżamy główną ulicą, mijając po drodze dawny pałac (obecnie budynek mieszkalny) oraz kościół św. Jana Chrzciciela. Półtora kilometra dalej przejeżdżamy przez Pomorzowiczki i dalej poruszamy się wzdłuż granicy polsko-czeskiej. Najpierw mijamy Sławoszów, potem Tarnkową, a zaraz za nią należący do Głubczyc las miejski „Marysieńka”. Za lasem jedziemy pomnikową aleją lipową, która doprowadza nas do miasta. Na pierwszym skrzyżowaniu w centrum jedziemy prosto ul. Jana III Sobieskiego, która po pewnym czasie przechodzi w ul. Jana Pawła II i dociera do Rynku, gdzie warto zatrzymać się na odpoczynek i zawiedzenie Głubczyc.

28,7 km • Głubczyce - Głogówek

Długość odcinka – 23,3 km

Wracając z Głubczyc, mamy do wyboru powrót trasą główną bądź dodatkowym, nieco dłuższym wariantem przez Grobniki (opis poniżej). Wracając trasą główną, z Rynku w Głubczycach jedziemy na północ ul. Jana Pawła II. Za monumentalnym kościołem Narodzenia NMP skręcamy w drugą w prawo ul. Sienkiewicza, po czym skręcamy w lewo, w krótką uliczkę dobiegającą do ul. Grunwaldzkiej, która od razu skręca w lewo, a my wraz z nią. Kilometr dalej opuszczamy Głubczyce i przecinamy ostrożnie obwodnicę miasta. Niecałe 4 km dalej przejeżdżamy przez Zawiszyce. Na skrzyżowaniu nieopodal kościoła jedziemy prosto i opuszczamy wioskę. Zaraz za nią możemy łagodnie odbić w lewo na polną drogę, którą prowadzi dodatkowy wariant trasy, objazd przez miejscowość Królowe (opis poniżej). Jadąc trasą główną, trzymamy się cały czas drogi, która prowadzi nas do odległych o 2 km Lisięcic. Tu dojeżdżamy do skrzyżowania przy kościele Podwyższenia Krzyża Świętego, gdzie najpierw przed kościołem skręcamy lekko w prawo i od razu w lewo, przecinając prosto drogę wojewódzką 416 i jadąc dalej ul. Myśliwską obok cmentarza. Trzy kilometry dalej docieramy do skrzyżowania na skraju Ciesznowa, na którym skręcamy w lewo. Dwa kilometry dalej dojeżdżamy do opłotków Kazimierza. Jedziemy początkowo przez przysiółek Damasko, za którym przecinamy rzekę Stradunię. Zaraz za mostem skręcamy w lewo i docieramy na rozległy plac z ruinami pałacu oraz stojącym naprzeciw kościołem Wniebowzięcia NMP. Za kościołem skręcamy w prawo i jedziemy przez centrum Kazimierza. Na skraju miejscowości droga główna zakręca w lewo, a my wraz z nią. Trzy i pół kilometra dalej przecinamy ostrożnie ruchliwą drogę wojewódzką nr 416 i wjeżdżamy do Głogowca. Tu, na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo i wracamy do drogi wojewódzkiej 416 przy kapliczce Wieczoska. Skręcamy w lewo i wracamy drogą dla rowerów do Głogówka. Tu, na zakręcie drogi wojewódzkiej jedziemy prosto ul. Konopnickiej i 100 m dalej skręcamy w lewo, jadąc początkowo przez rozległy pusty plac, a dalej przez centrum handlowe. Za centrum dojeżdżamy do ul. Skargi, gdzie skręcamy w prawo i po chwili kończymy wycieczkę przy rondzie i parkingu na ul. Mickiewicza.

OBJAZD PRZEZ GROBNIKI

Skrócony przebieg dodatkowej trasy

Szczegółowy przebieg dodatkowej trasy

Z rynku w Głubczycach kierujemy się na południe, najpierw ul. Plebiscytową, a później ul. Moniuszki, którą dojeżdżamy do ronda Kresowian. Na rondzie skręcamy w lewo i jedziemy ul. Raciborską do ronda na obwodnicy miasta. Dalej kierujemy się prosto i jedziemy 20o m drogą wojewódzką 416, po czym odbijamy w lewo, na polną drogę. Czterysta metrów dalej dojeżdżamy do skrzyżowania polnych dróg, na którym jedziemy prosto i po przejechaniu kilometra docieramy do Grobnik, gdzie skręcamy w lewo, w ul. Zamkową. Mijamy kościół i zamek, za którym skręcamy w prawo. Dojeżdżamy do ul. Świętego Jana, skręcamy w lewo i od razu w prawo, w ul. Szkolną. Na jej końcu skręcamy w lewo, przejeżdżamy przez most na rzece Psinie i docieramy do skrzyżowania na łuku drogi krajowej 38. Skręcamy w prawo, w boczną ul. Wiejską, która po chwili przechodzi w drogę gruntową i 800 m dalej skręca w lewo, by po kolejnych 500 m dotrzeć do skrzyżowania z drogą krajową. Przecinamy ją ostrożnie, jadąc prosto asfaltową szosą, którą biegnie szlak rowerowy 241S. Pięćset metrów dalej docieramy do Debrzycy i mijamy wieś główną drogą. Kiedy miniemy kaplicę lurdzką w Debrzycy, na następnym rozwidleniu skręcamy w lewo. Jedziemy 2-kilometrową prostą, za którą szlak rowerowy zakręca w prawo i prowadzi nas do Lisięcic. Tu dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą wojewódzką 417, skręcamy w lewo. Dojeżdżamy do pierwszego skrzyżowania nieopodal kościoła i skręcamy w prawo, w ul. Myśliwską, gdzie wracamy na trasę główną wycieczki. 

OBJAZD PRZEZ KRÓLOWE

Całkowita długość trasy większa o 3,9 km (łącznie 55,9 km)

Tuż za miejscowością Zawiszyce zjeżdżamy w lewo z asfaltowej szosy na polną drogę w kierunku północnym. Siedemset metrów dalej przejeżdżamy groblą pomiędzy stawami rybnymi i 300 m dalej mijamy kolejne stawy. Tu skręcamy w lewo, na asfaltową drogę prowadzącą do miejscowości Królowe. Na następnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i jedziemy do centrum wioski. Wracamy tą samą drogą i na skrzyżowaniu za wsią jedziemy prosto. Sześćset metrów dalej mijamy zagajnik z następnymi stawami. Za zagajnikiem wyjeżdżamy na otwartą przestrzeń i kilometr dalej docieramy do Lisięcic. Tu na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w ul. Głubczycką tuż przed kościołem i wracamy na trasę główną wycieczki.

Ciekawe miejsca na trasie

GŁOGÓWEK

Jedno z najpiękniejszych i najstarszych miast woj. opolskiego położone w jego południowej części, w powiecie prudnickim. Głogówek liczy ponad 5 tys. mieszkańców i jest siedzibą gminy. Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się już w czasach piastowskich, a najstarszy ślad w dokumentach pochodzi z 1076 roku. W latach 1283 – 1313 miasto było siedzibą księcia Bolka I Opolskiego, a w wiekach późniejszych przechodziło we władanie kolejnych książąt opolskich. Miasto pełne jest zabytków, a najcenniejszym z nich jest zamek Oppersdorffów, z którym związany jest najważniejsze wydarzenie w historii miasta. Podczas potopu szwedzkiego w Głogówku i okolicach przebywał król Jan Kazimierz wraz z całym dworem, który był bardziej liczny niż ludność miasta. U podnóża zamku rozciąga się rozległy park pełen starych drzew – ulubione miejsce spacerów mieszkańców Głogówka. Z pozostałych zabytków warto wymienić także głogóweckie kościoły – kolegiatę św. Bartłomieja, kościół i klasztor Franciszkanów oraz wykonany z tzw. muru pruskiego kościół cmentarny. Nieopodal zamku stoi zabytkowa kaplica „Boży Grób”. Dobrze zachowała się tutejsza starówka z położonym centralnie rynkiem i zabytkowym ratuszem. Otaczają ją częściowo zachowane mury obronne z XIV-XVI wieku z basztą więzienno-strzelniczą z 1595 r. W obrębie dawnych murów miejskich znajduje się sporo godnych uwagi zabytkowych kamienic. Warto również zobaczyć dawną synagogę i cmentarz żydowski – pamiątki bogatej i wielokulturowej historii miasta.

GŁOGÓWEK, ZAMEK OPPERSDORFFÓW

Renesansowy zamek znajduje się w zachodniej części miasta, nad doliną Osobłogi. Jest on jednym z największych i najważniejszych zamków Opolszczyzny. Dokładna data jego powstania nie jest znana. Został on zbudowany po 1562 r. jako rezydencja barona Jana Oppersdorffa, który wydzierżawił wówczas miasto od opolskich Piastów. Z prac archeologicznych wiadomo, że w miejscu zamku istniała wcześniej piastowska warownia z przełomu XIII i XIV wieku. Kolejny właściciel, Jan Jerzy II Oppersdorff dobudował cztery wieże, nadał budowli charakter obronny i zniósł basztę strażniczo-więzienną zamykającą centrum miasta od północy. Rozbudowę kontynuował jego syn, Jan Jerzy III, któremu zawdzięczamy budowę wschodniego skrzydła, tzw. „zamku dolnego”, który zamknął obiekt, tworząc nieregularny czworobok. Zamek pozostał w rękach Oppersdorffów aż do 1945 roku. W jego wnętrzu znajdowała się słynna biblioteka, w której zgromadzono 13 tys. woluminów. Jej zbiory uchodziły za najbogatsze na Śląsku. Obecnie ich losy nie są znane. Zamek przeszedł niedawno kompleksową renowację elewacji, stając się ozdobą miasta. W nocy podświetlony jest piękną iluminacją. Wnętrza nie są udostępnione do zwiedzania. Od zachodniej strony do obiektu przylega rozległy park miejski.

GŁOGÓWEK, BASZTA STRAŻNICZO-WIĘZIENNA

Baszta została wzniesiona w 1595 r. przez drugiego właściciela głogóweckiego zamku, Jana Jerzego II Oppersdorffa. Jest ona najważniejszą zachowaną częścią fortyfikacji miejskich. Można tu wynająć przewodnika, który oprowadzi nas po Głogówku i opowie o jego bogatej historii.

GŁOGÓWEK, WIEŻA WODNA

Wieża wodna znajduje się w południowej części miasta obok cmentarza miejskiego. Zbudowana została w 1597 r. z inicjatywy Jana Jerzego II Oppersdorffa. Zastosowano w niej najnowocześniejsze zdobycze techniki ówczesnej epoki. Pozwoliły one pobierać wodę z pobliskiej Osobłogi i systemem drewnianych rur kierować ją do studni umieszczonych na Rynku oraz przy ul. Zamkowej. Wieża zaopatrywała mieszkańców Głogówka w wodę przez ponad 300 lat.

GŁOGÓWEK, RYNEK I RATUSZ

Sercem najstarszej części Głogówka i całego miasta jest czworoboczny rynek. Rozchodzą się z niego promieniście trzy drogi prowadzące do dawnych przedmieść oraz sieć krótkich, gęsto rozłożonych uliczek. W rynku zachowało się w sporo zabytkowych kamieniczek, głównie barokowych. Jedną z najbardziej okazałych jest bogato zdobiony sztukaterią tzw. „dom Sebastiniego” (kamienica nr 25). Mieszkał w nim morawski malarz Franciszek Sebastini – autor pięknych fresków w obu głogóweckich kościołach oraz w kaplicy zamkowej. Pośrodku rynku stoi renesansowy ratusz z 1608 r. z wyróżniającą się w panoramie miasta ośmioboczną wieżą. Na południowych narożach budynku znajdują się dwie kamienne rzeźby z 1774 r. autorstwa Jana Schuberta. Przedstawiają one św. Floriana i św. Jana Nepomucena. Najokazalszym pomieszczeniem ratusza jest sala posiedzeń z kolebkowym sklepieniem, zdobiona siedmioma oryginalnymi freskami z 1942 r. przedstawiającymi najważniejsze wydarzenia z historii miasta. Ich autorem jest wrocławski malarz Albert Helm. Po północnej stronie ratusza stoi strzelista kolumna maryjna przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem. Jej autor pozostaje nieznany. Powstała ok. 1677 r. i jest jednym z najstarszych tego typu obiektów na Śląsku. W czasach nazistowskich Niemiec kolumna została zdemontowana i przeniesiona do Wrocławia, gdzie zaginęła. Odnaleziono ją dopiero w 1968 r. we wrocławskiej parafii Sobótka.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA APOSTOŁA

Jeden z dwóch największych kościołów Głogówka może poszczycić się świetnie zachowanym i wyjątkowo bogato zdobionym wnętrzem, dzięki któremu śmiało zaliczyć go można do najpiękniejszych polskich zabytków sakralnych. Jego wystrój jest dziełem malarza Sebastiniego oraz rzeźbiarza Schuberta i powstał w II połowie XVIII wieku. Sama świątynia wzniesiona została już w XIII wieku, jednak na skutek licznych pożarów i zniszczeń była wielokrotnie przebudowywana i modernizowana. Po tym jak przybrała kształt nadany jej w latach 70. XVIII w., zachowała go do dziś. Nie sposób wymienić wszystkich wartościowych dzieł sztuki sakralnej zdobiących wnętrze kościoła św. Bartłomieja. Na szczególną uwagę zasługuje jednak zamykająca prezbiterium dwukondygnacyjna nadbudowa chrzcielnicy z sylwetkami Adama i Ewy opierającymi się o kulę ziemską. Do północnej ściany prezbiterium przylega XVII-wieczna kaplica Oppersdorffów. Spoczywa w niej wielu przedstawicieli tego znamienitego śląskiego rodu, a najważniejszym jego elementem jest marmurowo-alabastrowe epitafium Jerzego III, pierwszego ordynata rodu.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW

Drugi z największych głogóweckich kościołów wraz z przylegającym do niego kompleksem klasztornym powstał również w XIII wieku. Jego dzieje są nieco podobne do losów kościoła św. Bartłomieja. W 1765 r. uległ on pożarowi, który doszczętnie go zniszczył. Jego modernizację zlecono, podobnie jak w przypadku drugiej świątyni, malarzowi Franciszkowi Sebastiniemu oraz rzeźbiarzowi Józefowi Schubertowi. Kościół Franciszkanów jest ewenementem na skalę kraju, jako że zawiera w sobie drugi kościół. To tzw. domek loretański z 1630 r., który pierwotnie znajdował się poza murami świątyni. Podczas przebudowy po zniszczeniach dokonanych podczas wojny 30-letniej kaplicę włączono w obręb kościoła głównego. Na szczególną uwagę zasługuje umieszczony w jednej z wież kościoła Dzwon Ósmej Godziny ufundowany przez Jerzego III Oppersdorffa podczas epidemii dżumy, która zdziesiątkowała mieszkańców miasta. W 1942 r. został on zdemontowany i wywieziony przez hitlerowców. Miał być przetopiony na cele zbrojeniowe. Na szczęście nie doszło do tego i w 2001 r. dzwon powrócił na swoje pierwotne miejsce.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA

Kościół św. Mikołaja stoi przy trasie wylotowej do Prudnika. Zbudowany został w 1773 r. przez Henryka Ferdynanda Oppersdorffa. Jego wnętrze cechuje skromność i brak przepychu. Warto w nim jednak zwrócić uwagę na dwa elementy. Pierwszy to jedyny sygnowany przez Sebastiniego obraz na płótnie przedstawiający św. Mikołaja. Drugi to niezwykły 12-ramienny żyrandol-pająk, zwieńczony dwugłowym, habsburskim orłem.

GŁOGÓWEK, KOŚCIÓŁ CMENTARNY ŚW. KRZYŻA

Kościół cmentarny odróżnia się od pozostałych świątyń Głogówka. Jego szachulcowa konstrukcja to tzw. mur pruski z widocznym na zewnątrz drewnianym szkieletem budowli. Ufundowała go w 1705 r. głogówecka mieszczanka Anna Pietruszka. Świątynia posiada podwójne zadaszenie kryte gontem. Oprócz właściwego dachu, jest jeszcze drugi, znajdujący się w połowie korpusu kościoła, co stanowi charakterystyczny element dekoracyjny. W jego podcieniach umieszczono malowane na drewnie stacje drogi krzyżowej. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na polichromowane, drewniane rzeźby przedstawiające ukrzyżowanego Chrystusa, Matkę Boską Bolesną, św. Jana oraz Pietę wzorowaną na dziele Michała Anioła.

GŁOGÓWEK, KAPLICA BOŻY GRÓB

Stojąca przy ul. Zamkowej kaplica to replika Grobu Pańskiego z Jerozolimy ufundowana przez Jerzego III Oppersdorffa w 1634 roku. To jedna z trzech kaplic grobu Chrystusa w Polsce wchodzących w skład większych zespołów (pozostałe znajdują się w Żaganiu i Potępie). Obiekt był trzykrotnie restaurowany po zniszczeniach spowodowanych pożarami, przez co jego obecny wygląd znacznie różni się od jerozolimskiego oryginału.

GŁOGÓWEK, DAWNA OBERŻA

Naprzeciw bramy zamkowej, na początku ul. Pasternik znajduje się zabytkowy budynek wzniesiony w 1765 roku, zwany potocznie oberżą. Utrzymany jest w stylu barokowym. Prawdopodobnie tutaj znajdowała się jedna z pierwszych głogóweckich restauracji.

MOCHÓW, SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ I KLASZTOR PAULINÓW

Sanktuarium w Mochowie to drugie po głogóweckim zamku miejsce związane z pobytem króla Jana Kazimierza w Głogówku. Król ponoć regularnie odwiedzał je, modląc się w nim o ratunek dla kraju podczas szwedzkiego potopu. W skład sanktuarium wchodzi kościół połączony z budynkiem klasztornym. Obie budowle zostały ufundowane w 1388 r. przez księcia Władysława Opolczyka, który po zbudowaniu podarował obiekt paulinom. Kościół znany jest jako miejsce, w którym znajduje się prawdopodobnie pierwsza wykonana kopia obrazu Marki Boskiej Częstochowskiej. Podczas najazdu husytów w 1428 r. klasztor został spalony, a wszyscy zakonnicy zabici. Odbudowano go w 1578 r., a w 1668 r. dokonano jego ostatecznej przebudowy.

MOCHÓW, IZBA TRADYCJI

Naprzeciw sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej znajduje się odnowiona dawna stodoła wiejska, obok której powstała izba tradycji. Zobaczyć w niej można liczne pamiątki historyczne pozyskane od mieszkańców, a także noże z krzemienia, szczątki kości dinozaura czy pozostałości skalne z epoki kredy. Przy izbie znajduje się plac zabaw z wiatą turystyczną, miejsce na grill oraz boisko.

GLINIANA GÓRKA

Kameralny kościółek na Glinianej Górce stoi przy trasie do Prudnika, ok. 3 km od Głogówka. Pierwszą kaplicę zbudowano tu w 1638 r., aby upamiętnić przejście głogóweckich protestantów na katolicyzm. Obecna budowla powstała w 1779 r. dzięki Henrykowi Ferdynandowi Oppersdorffowi. We wnętrzu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zwany też Matką Boską Wspomożenia Wiernych. Co roku w maju mieszkańcy Głogówka upamiętniają za pomocą procesji historyczne pojednanie religijne, które było przyczynkiem do zbudowania kaplicy.

DZIERŻYSŁAWICE

Nazwa wioski nawiązuje do barwnych podań ludowych opisujących szlachetność jej mieszkańców, którą często się szczycili. Pochodzi ona od słów „dzierżyć słowo” czyli „dotrzymywać słowa”. Pierwsze wzmianki o Dzierżysławicach pojawiły się już w 1321 roku. Kolejne z 1390 r. mówią o miejscowym sołtysie i grzywnie, którą nałożył na niego biskup wrocławski pod karą klątwy kościelnej. W centrum wioski warto zwrócić uwagę na zabytkową kapliczkę z XIX wieku. Postawiono ją prawdopodobnie w miejscu nie istniejącego już kościoła. W Dzierżysławicach mają swój początek spływy kajakowe do Kierpnia, które organizowane są przy pozwalającym na to poziomie rzeki Osobłogi.

RACŁAWICE ŚLĄSKIE

Jedna z największych wsi gminy Głogówek wzięła swą nazwę od imienia Racław lub Razlav. Pierwszy raz pojawia się w dokumencie biskupa Brunona z Ołomuńca z 1252 r., w związku z jej zniszczeniem dokonanym przez Mongołów. Po ich najeździe biskup Ołomuniecki, któremu podlegały Racławice, osiedlił na tym terenie przybyszów z Frankonii i Turyngii. Najważniejszym zabytkiem miejscowości jest kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Pierwsza świątynia powstała tu już w XIV wieku, nie przetrwała jednak próby czasu. Obecny, barokowy kościół powstał w latach 1787 – 1789, a wieża została dobudowana w 1805 roku. W jego wnętrzu znajdują się dwa cenne obrazy: Matki Boskiej Racławickiej oraz Matki Boskiej Buszeckiej przywieziony w 1945 r. przez repatriantów z Kresów Wschodnich. Oprócz kościoła w Racławicach Śląskich sporo jest także innych zabytków: dworzec kolejowy, 10 obiektów kolejowych (wiadukty i efektowny most nad Osobłogą), dom sióstr elżbietanek, szkoła, przedszkole, młyn oraz kilka domów wiejskich. Niedaleko Racławic stoi tzw. Słup Szwedzki – kolumna wzniesiona w 1633 r. przez właściciela Czeskich Pawłowic, Jana Jerzego Gotfryda Kotulińskiego na pamiątkę wycofania się wojsk szwedzkich.

KLISINO, PAŁAC

Barokowy pałac w Klisinie wzniesiony został w II poł. XVIII wieku dla rodziny von Cobb. Zbudowano go w miejscu poprzednika, który spłonął w pożarze. Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej i nie jest on udostępniony do zwiedzania. Do pałacu przylega zabytkowy park angielski, a nieopodal stoi zabytkowy spichrz dworski z XVIII/XIX wieku.

KLISINO, KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO

Obecny kościół w Klisinie zbudowano w roku 1867 z wykorzystaniem wieży poprzedniej świątyni z XVI wieku. W kościele znajdują się cztery renesansowe płyty nagrobne jego fundatorów i restauratorów oraz piękna płaskorzeźba Fryderyka von Reichenbacha – koniuszego biskupów wrocławskich. Nieopodal kościoła stoi zabytkowa plebania z 1855 roku.

POMORZOWICE

TARNKOWA, KAPLICA ŚW. FILIPA I JAKUBA

Stojąca przy drodze z Pomorzowic do Głubczyc barokowa kaplica zbudowana została w 1773 r. w miejscu poprzedniej z roku 1638. Ufundował ją sołtys Tarnkowej Joseph Blaschke.

GŁUBCZYCE, LAS MIEJSKI „MARYSIEŃKA”

Las miejski położony na zachód od Głubczyc, przy drodze do Pomorzowic, zwany potocznie „Marysieńką”, miasto otrzymało na własność w 1265 r. od króla Przemysła Ottokara III. Zwano go wówczas „Tropowitz” czyli „Opawski”, a później przyjęła się nazwa „Las Bukowy”. Wedle legendy miejscowa ludność uważała go za nocny azyl dla czarownic. Przebiegającą przez jego środek drogę nazywano „Drogą Czarownic”. Obecnie las pełni funkcję turystyczno-wypoczynkową. Składa się on głównie z łęgów jesionowych, grądu subkontynentalnego oraz borów sosnowych i mieszanych. W jego sercu znajdują się malownicze Wilcze Stawy, do których prowadzi szeroka i wygodna droga leśna. Z miastem las połączony jest pomnikową aleją lipową.

GŁUBCZYCE

Miasto powiatowe, również siedziba gminy, położone na południu woj. opolskiego, w sercu Płaskowyżu Głubczyckiego, liczące 13 tys. mieszkańców. Pierwsze wzmianki o Głubczycach pojawiają się w dokumentach z 1107 roku. W 1318 r. stały się częścią Księstwa Opawskiego. W historii najnowszej miasto kojarzone jest z przemysłem piwowarskim. Tutejszy browar do dziś produkuje piwa znane w całej Polsce. W mieście zachowało się sporo jego dawnych budynków, z których część stoi nieużytkowana. Pomimo licznych zniszczeń, jakich doznały Głubczyce podczas II wojny światowej, w mieście znajduje się kilka ciekawych zabytków. Najbardziej charakterystycznym elementem miejskiej panoramy jest monumentalny kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Warto zobaczyć także kościół i kompleks klasztorny Franciszkanów oraz kościół św. Anny przy ul. Sobieskiego. Na rynku stoi zabytkowa kolumna maryjna. Wznoszący się obok ratusz wraz z kamieniczkami to rekonstrukcja powstała w latach 2006 – 2008. Również w śródmieściu zachowało się kilka zabytków – m.in. budynek poczty i urzędu miejskiego. Głubczyce mogą się także pochwalić wciąż stojącymi fragmentami średniowiecznych murów obronnych z basztami.

LISIĘCICE, KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO

Kościół w Lisięcicach zbudowano w XVIII wieku z wykorzystaniem wcześniej istniejącej, kamiennej wieży z 1667 roku. W jego wnętrzu możemy podziwiać liczne zabytki sztuki sakralnej pochodzące głównie z II połowy XIX w., choć nie brakuje starszych elementów. Do najcenniejszych należą rokokowa ambona z XVIII w. oraz kamienna chrzcielnica z 1589 r. W kościele przechowywany jest także zabytkowy kielich podarowany tutejszym joannitom przez komtura Hansa Niemancza w 1523 r.

CIESZNÓW

Miejscowość położona na południu gminy Głogówek. Jej nazwa pochodzi od imienia Cieszno, Cieszysław. Na kartach historii Ciesznów pojawia się w 1234 r. jako Tesnovo. W 1322 r. wieś książę Władysław podarował wieś rycerzowi Hermanowi i jego dwóm braciom. W wiekach późniejszych przechodziła w ręce kolejnych właścicieli. Ostatnim był właściciel tutejszego folwarku Karol Schwarzer. Jego dawny dwór stoi tu do dziś otoczony dawnym parkiem. Oprócz niego warto w Ciesznowie zwrócić uwagę na zabytkową kapliczkę z początku XIX w. (najstarszy budynek we wsi) oraz dwa krzyże z 1904 i 1907 roku.

KAZIMIERZ

Wieś położona w południowej części gminy Głogówek. Jej historia sięga wczesnego średniowiecza, kiedy była znana pod nazwami Jaroslav na cześć księcia opolskiego Jarosława oraz Cazemiria na cześć księcia opolskiego Kazimierza, który po 1213 r. dokonał lokacji osady na prawie niemieckim. Przez ok. 200 lat Kazimierz był prawdopodobnie miasteczkiem. Miał swój herb oraz swoją ławę sądową. W 1428 r. został doszczętnie zniszczonych przez husytów i utracił prawa miejskie. Długa historia wsi zaowocowała licznymi zabytkami stojącymi do dziś. Najcenniejszy z nich to pałac zbudowany w latach 1811 – 1841, obecnie w stanie dobrze zachowanej ruiny. Kolejny ważny zabytek to kościół Wniebowzięcia NMP z 1775 roku. Pozostałe obiekty Kazimierza objęte ochroną to: zespół folwarczny z XIX w. składający się z: oficyny, młyna, spichlerza, stodoły i stajni; oficyna pałacowa, mauzoleum w parku, dawna szkoła (obecnie budynek mieszkalny), dawna gospoda, cmentarz parafialny, ruiny młyna na północ od wsi (po prawej stronie drogi do Głogówka) oraz kilkanaście starych domów mieszkalnych. Warto także zwrócić uwagę na pięknie zagospodarowany skwer w centrum miejscowości zwany Wiatrakowym Wzgórzem ze względu na kilka stojących na nim drewnianych miniatur tych budowli.

KAZIMIERZ, PAŁAC

Eklektyczny pałac w Kazimierzu wzniesiony został w latach 1811 – 1841. W 1894 r. został przebudowany i rozbudowany. Wzniesiono go na gruntach cysterskich jako rezydencję Fryderyka Wilhelma Bernarda von Prittwitza z Grobnik. Ostatni właściciel Joachim Bernard von Prittwitz w związku ze swoim wyjazdem do Afryki sprzedał pałac Śląskiemu Towarzystwo Ziemskiemu w Opolu. Później wykupiła go gmina, urządzając w jego wnętrzach przedszkole, biura i mieszkania. Po II wojnie światowej na bazie pałacu utworzono gospodarstwo rolne. W rezydencji znajdowały się sklepy, gospoda oraz magazyn węgla, paszy i nawozów sztucznych. Niestety budynek został doprowadzony do stanu ruiny i opuszczony. W takim stanie pozostaje do dziś.

GŁOGOWIEC

Miejscowość położona na południe od Głogówka, która obecnie jest częścią miasta. Do 1742 r. Głogowiec należał do tzw. weichbildu (okręgu prawa miejskiego) głogóweckiego. W wiosce warto zwrócić uwagę na zabytkowe kapliczki oraz zabytkowy dom mieszkalny nr 13. Szczególnie ciekawie prezentuje się tzw. kapliczka Wieczoska stojąca przy drodze wojewódzkiej nr 416 do Głubczyc. Kiedyś w Głogowcu stał także pałacyk myśliwski oraz kaplica św. Idziego zbudowane przez Jerzego III Oppersdorffa, ale nie zachowały się po nich żadne ślady.

GROBNIKI

Wioskę założono w II połowie XII wieku jako komturię zakonu joannitów, pod których władaniem pozostała do 1810 roku. Ta niewielka miejscowość ma kilka wartościowych zabytków. Najważniejszym jest dawny zamek, siedziba komturii. Został zbudowany w 1559 r. w stylu gotycko-renesansowym przez komtura barona Jerzego Prószkowskiego z Prószkowa. W murze nad wejściem widnieje tablica herbowa Prószkowskiego z datą budowy zamku. Nieopodal niego stoi kościół parafialny pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela. Pochodzi z początków XVIII w. i ma wieżę z XVII w. Niewątpliwą ozdobą świątyni jest wotywny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z Nastasowa pod Tarnopolem, który namalowano na początku XVIII w. W absydzie na zewnątrz kościoła podziwiać możemy rzeźbę przedstawiającą grupę Ukrzyżowania, która dawniej była pomnikiem 80 grobniczan poległych w I wojnie światowej. Nieopodal kościoła stoi zabytkowa kapliczka św. Barbary z przełomu XVIII i XIX w. Obok wypływa źródełko, które wedle legendy ma uzdrawiającą moc. Było ono jednym z ważniejszych celów pielgrzymkowych na Śląsku aż do końca II wojny światowej. Oprócz wspomnianych wcześniej budowli w Grobnikach znajdziemy jeszcze kilkanaście zabytkowych domów i zagród. Zabytkowa jest również kościelna plebania.

KRÓLOWE

Ta niewielka miejscowość w gminie Głubczyce znana jest z powodu ukrywania się w tutejszym młynie majora Zygmunta Szendzielarza ps. Łupaszka. Miało to miejsce wiosną 1947 r. Łupaszka wraz z innymi żołnierzami podziemia antykomunistycznego chciał się tu osiedlić na stałe i powoli wtopić w lokalną społeczność. Niestety wieści o jego kryjówce dotarły do Urzędu Bezpieczeństwa, na skutek czego musiał on uciekać na stację w Racławicach Śląskich, a stamtąd do Kudowy-Zdroju i Zakopanego. W Królowych warto zobaczyć zabytkowy kościół św. Wawrzyńca z lat 1847 – 1849, a także kilka starych zagród wiejskich wpisanych do rejestru zabytków.

Głubczyce - Rynek

Przebieg trasy, opisy, zdjęcia i mapa:
Przemysław Supernak, SuperGlob

• Powrót do listy